پایگاه خبری دست دوز - صنایع دستی حوزه‌ای مغفول مانده در تولید ثروت است/ مسئولین از ایده‌های کسب‌وکار دانش‌بنیان حمایت کنند

صنایع دستی حوزه‌ای مغفول مانده در تولید ثروت است/ مسئولین از ایده‌های کسب‌وکار دانش‌بنیان حمایت کنند

چرم یک کالای لوکس است اما می‌توان فرهنگ استفاده از کالای چرم ایرانی را در بین مردم رواج داد؛ تا به جای خرید سالانه چند کیف و کفش مصنوعی وارداتی با کیفیت پایین، از کالای ایرانی حمایت شود.

به گزارش دست دوز نیوز؛ به نقل از صبح قزوین؛ هنر چرم‌دوزی یکی از شاخه‌های صنایع دستی است که قدمت بسیار طولانی در ایران دارد به طوری که اولین تولیدکنندگان چرم در جهان ایرانیان هستند و از سه هزار سال قبل به تولید چرم روی آوردند.

  اگرچه این هنر امروز در کشور ما جنبه لوکس و تزیینی به خود گرفته است اما تعداد زیادی از افراد از طریق چرم‌دوزی مشغول به فعالیت هستند و اشتغال آفرینی کرده‌اند.
  زهره مردای پویا، هنرمند آبیکی یکی از همین افراد است که با وجود اشتغال در رشته نجات غریق تصمیم گرفت بعد از به دنیا آمدن فرزندش در کلاس‌های دوخت کیف با چرم شرکت کند و از اوقات حضور در خانه بیشترین بهره را ببرد.
زهره مرادی پویا در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ با اشاره به آغاز فعالیت هنری خود در خانه اظهار کرد: به دلیل اینکه هزینه دوره‌های چرم دوزی بالا بود تصمیم گرفتم با پذیرش سفارش چرم از اقوام درآمدزایی داشته باشم و انگیزه‌ای که از این فعالیت گرفتم باعث شد بین سال‌های 1389 تا 1392 در خانه مشغول به کار شوم.     وی افزود: در سال 1392 فضایی از طرف اداره میراث فرهنگی برای عرضه مواد اولیه به ما تعلق گرفت تا افرادی که در این حرفه مشغول به کار بودند را از رفتن به تهران بی‌نیاز کند و این اتفاق باعث شروع کار حرفه‌ای من در بیرون از منزل شد.   این کارآفرین آبیکی با اشاره به گسترش کار خود پس از چندسال گفت: اکنون کارگاه تولید کیف و کفش چرم طبیعی دست دوز ما یک فضای آموزشی، تولیدی و فروشگاهی دارد تا با پذیرش سفارش از نقاط مختلف کشور از این حرفه برای کارآفرینی استفاده کنیم.   مرادی پویا با بیان اینکه پیش از کرونا حدود 25 نفر در کارگاه چرم‌دوزی کار می‌کردند؛ ادامه داد: شیوع هر یک از موج‌های کرونا باعث جابه جایی نیروها شد؛ تاجایی که اکنون نیروی ثابت کار در کارگاه وجود ندارد و بیشتر آنها فعالیت خود را در خانه ادامه می‌دهند.   این کارآفرین آبیکی تاکید کرد: باتوجه به اینکه افراد تحت پوشش بهزیستی و کیمته امداد نیازمند کار و کمک مالی هستند، کارگاه ما یک تعرفه آموزش رایگان برای این افراد ایجاد کرد اما متاسفانه هیچ استقبالی از این طرح نشد.
  وی با اشاره به اینکه بازار تهران محصولات چرم را با قیمت پایین خریداری می‌کند؛ تصریح کرد: از آنجایی که فروش محصولات چرم با قیمت پایین برای زنانی که در خانه فعالیت می‌کنند به صرفه نیست تصمیم گرفتم صنایع چرم حاصل دست زنان خانه‌دار را بدون تکیه به هیچ اداره و ارگانی در کارگاه خود در شهر آبیک به فروش برسانم.
    مرادی پویا با تاکید بر اینکه در شهرستان آبیک به جز بازدید کارگاه‌ها در روز صنایع دستی هیچ حمایتی برای حل مشکلات صورت نمی‌گیرد؛ ادامه داد: حوزه کاری من با بانوان است و از آنجایی که زنان مشغله فرزند و مدیریت خانه را برعهده دارند نمی‌توانند در هر زمان و مکانی در کلاس‌ها حضور داشته باشند؛ بنابراین ایجاد یک شرایط مناسب برای آنها دشوار به نظر می‌رسد.
  این کارآفرین با بیان اینکه آبیک یک شهر سرمایه‌دار با نیروی کار کم است؛ ابراز کرد: در گذشته همه مشاغل به اندازه کافی نیروی کار داشتند اما اکنون جوانان ترجیح می‌دهند به جای انجام کارهایی مانند صنایع دستی از طریق فضای مجازی درآمدزایی کنند؛ همین تفکر ما را با کمبود نیرو مواجه کرده است.


  وی با تاکید براینکه رونق تولیدات دانش بنیان نیازمند حمایت مسئولین است، بیان کرد: با اینکه چرم یک کالای لوکس است اما می‌توان فرهنگ استفاده از کالای چرم ایرانی را در بین مردم رواج داد؛ تا به جای خرید سالانه چند کیف و کفش مصنوعی وارداتی با کیفیت پایین، از کالای ایرانی حمایت شود.   این بانوی کارآفرین در پایان گفت: از مسئولین انتظار داریم با حمایت خود باعث قوی‌تر شدن مشاغل حوزه صنایع دستی شوند تا جایی که مردم بتوانند کالای ایرانی را جایگزین کالاهای خارجی خانه خود کنند.

 

پایان خبر/

 

اشتراک این مطلب

برچسب‌ها
نظر خود را ثبت کنید.

از پر شدن تمامی موارد الزامی ستاره‌دار (*) اطمینان حاصل کنید. کد HTML مجاز نیست.