ریفشن (ReFashion) به لباس‌ها و سایر منسوجاتی اطلاق می‌شود که مجدداً مورد استفاده قرار می‌گیرند، مجدداً فروخته می‌شوند یا به نوعی به‌طور کامل در هر لباسی که می‌توانیم بپوشیم، دوباره طراحی و ادغام می‌شوند. ریفشن یک مفهوم جدید است و به عنوان مد مجدد یا چرخه ای هم شناخته می شود. به هر حال، ما قرن هاست که در حال صرفه جویی، تعمیر، قرض دادن و تزئین لباس هایمان بوده ایم. اما تغییرات آب و هوایی (علاوه بر همه‌گیری و بحران اقتصادی جهانی) توجه همه را بر مد دایره‌ای یا چرخشی متمرکز کرده است.

مد سریع و پایداری دو مفهوم متضاد در صنعت مد هستند. مد سریع یا فست فشن به تولید لباس هایی با کیفیت پایین اطلاق می شود که به گونه ای طراحی شده اند که به سرعت تولید و با قیمت های پایین مصرف شوند که اغلب منجر به مصرف بیش از حد و تأثیر منفی بر محیط زیست و جامعه می شود.

مد یک مفهوم هنری است، زیرا به جزئی از زندگی روزانه ما تبدیل شده و خواه ناخواه از آن به عنوان وسیله ای برای ابراز خود و فرهنگ های مختلف مان استفاده می کنیم.

صنعت مد برای افراد عادی در هاله ای از ابهام قرار دارد. در واقع از دید بسیاری از مصرف کنندگان، اگر طرح و قیمت لباس مناسب باشد؛ فروش اتفاق می افتد. در نظر آنها آنچه پشت صحنه تولید لباس رخ می دهد؛ در درجه دوم اهمیت جای دارد.

وقتی پای نوآوری در مد به میان می آید؛ نقش پذیرش مصرف کننده و توسعه مستمر فناوری از اهمیت زیادی برخوردار خواهد شد. از آنجایی که هر دو صنعت، یعنی فناوری و مد، آینده محور بوده و بر مصرف کننده متمرکز هستند؛ پس انطباق آنها به صورت طبیعی اتفاق می افتد. اما وقتی نوبت به فن آوری می رسد؛ همه پیشرفت های آن مناسب صنعت مد نیست. این مجموعه از اینفلوئنسرهای دیجیتال و طراحان مد هوش مصنوعی گرفته تا نوآوری در مواد را شامل می شود و در کل شامل ۲۲ فن آوری برتر مد است که صنعت مد را شکل می دهند.

لباس های ورزشی ای که طراحی می شوند معمولا برای افراد چاق مناسب نیستند و افراد چاق به راحتی نمی توانند از آن ها استفاده کنند؛ به همین دلیل است که معمولا پیدا کردن لباس ورزشی مناسب برای افراد چاق کار راحتی نیست؛

با توجه به اینکه مصرف کنندگان مد در چند سال گذشته به طور فزاینده ای نسبت به محیط زیست آگاه شده اند، جای تعجب نیست که اکثر مشتریان ترجیح می دهند که برندها به وضوح اعتبار پایداری خود را از طریق برچسب های زیست محیطی نشان دهند.

کاراکتر “VI” یک شخصیت مجازی است که با استفاده از گرافیک رایانه ای شبیه ساز ویژگی های انسانی، ایجاد شده است. این کاراکتر دارای ویژگی های شخصیتی خاص، و خصلت ها و تمایلات واقعی است. واتارو ماتسوموتو (Wataru Matsumoto)، مدیر ارشد محتوا در آژانس انسان مجازی Aww Inc. می گوید: «تعداد انسان های مجازی روز به روز در حال افزایش هستند. متاورس و Web3 به یک چیز رایج تبدیل شده اند؛ پس طبیعی است که تعداد انسان های مجازی نیز افزایش یابد».

صنعت مد جهانی با ارزش بیش از 3 تریلیون دلار، 2% از تولید ناخالص جهانی را به خود اختصاص داده است. صنعت مد چه از طریق چرخ های خیاطی و چه از طریق بازار تجارت الکترونیک، همیشه پیشگام نوآوری بوده است. در قرن بیست و یکم، بهره گیری از نوآوری های مبتنی بر فناوری هایی مانند هوش مصنوعی (AI) یا یادگیری ماشین (ML) در صنعت مد، همه جنبه های این کسب و کار آینده نگر را تغییر خواهد داد.

جامعه جهانی برای رسیدن به هدف توافقنامه آب و هوایی پاریس (Paris Climate Agreement)، یعنی حفظ دمای کره زمین فقط 1/5 درجه بالاتر از سطح های پیش صنعتی، باید انتشار کربن را تا سال 2050 به صفر برسانند. این مسئله بدین معناست که گرایش های کنونی افزایش انتشار کربن باید تا سال 2020 به اوج خودش برسد و سپس به سرعت کاهش پیدا کند.